Week 2 Griekenland Peloponnesos

2 juli 2023 - Glifáda, Griekenland

Monemvasia hebben we in twee dagen gezien. De kerk is mooi gelegen en de restanten van de verdedigingswerken zijn leuk om te bezoeken. Inge heeft meer met de Byzantijnse tijd dan ik. De fresco’s zijn vaak in slechte conditie. Alleen Jezusafbeeldingen zijn met ogen te zien, andere figuren missen de ogen. Ottomanen hadden nogal moeite met alle christelijke afbeeldingen behalve met die van Jezus (is in de Koran ook een profeet). De bouwwerken van de Byzantijnen zijn minder goed gebouwd en zijn er slechter aan toe dan de dan de restanten van oudere periode. Vooral de oud Romeinse gebouwen staan nog overeind, gemaakt van baksteen en cement. Je vraagt je af waarom Byzantijnen die techniek niet overnamen. Wanneer ik de vraag aan een Griekse museum medewerker stel staan ze je gek aan te kijken. 

De volgende stop is Gythio. We bekijken het eiland Kranai waarop Paris en Helena hun eerste nacht samen zouden hebben doorgebracht voordat ze naar Troye zouden gaan. Het is heel rustig, het eiland is verlaten en het museum is gesloten. Hetzelfde geldt voor het oude Romeinse theater. Groot hek ervoor. Helaas Gythio is geen aanrader. We hebben wel een leuk onderkomen. De jongen van de receptie weet veel van de geschiedenis. Hij heeft Byzantijnse geschiedenis gestudeerd. We kletsen een beetje over Grieken nu en in het verleden. Het wordt mij duidelijk waarom Zorba (pluk de dag) het ideaal is voor veel Grieken. Sinds mensenheugenis zijn de Grieken door vreemde mogendheden overheerst en zijn ze pas sinds 1822 onafhankelijk. Hoe om te gaan met de onafhankelijkheid is nog steeds moeilijk. Hoge staatsschulden en de bemoeienis van de EU is hier een voorbeeld van. Veel jongeren studeren en werken in het buitenland. Ze zoeken hun toekomst ergens anders. We hebben verschillende mensen gesproken die graag met ons mee willen naar Nederland en niet alleen voor de bloemen. Zonde van het land met zoveel mogelijkheden. Met 10 miljoen inwoners, voldoende ruimte, bergen, goed klimaat, veel cultuur, goed eten en betaalbare woningen is het een interessant land om te wonen. Maar helaas investeert de overheid onvoldoende bijvoorbeeld in infrastructuur onderhoud van steden en dorpen, bewegwijzering (wandelen zonder bewegwijzering is normaal).

Iedere avond eten we heerlijk. De Griekse keuken is prima. Lekker buiten met een geweldig uitzicht. Het zijn tavernen die een vrij simpele kaart hebben met verse vis, veel salades en traditionele Griekse gerechten. Toetje kennen ze vaak niet, je krijgt voor rekening van het huis een bordje fruit of Griekse yogert. 

Ondertussen proberen we ook fit te blijven: naast wandelen ben ik nog wat aan het hardlopen (vooral ‘s morgens vroeg) en we zwemmen iedere dag wel een paar honderd meter. Inge wil graag mee gaan doen aan een achtste triatlon (ik twijfel nog). 

Van Gythio reizen we naar Mystras. Het plaatsje is ooit het regeringscentrum van de Byzantijnen geweest vlak voor de val van het het rijk in de 15e eeuw. In de oude stad wonen alleen nog maar een paar nonnen. Kerken, verdedigingswerken, infrastructuur is allemaal nog aanwezig. Maar ook hier zie je dat er onvoldoende overheidssteun is voor onderhoud. De verhalen en indrukken zijn er niet minder om. We genieten bijzonder van de uitzichten. 

We verblijven in een luxe cabin op een camping. Omdat we Nederlanders zijn gaan we zwemmen bij regen (lekker warm in het water). We worden direct uit het water geroepen vanwege kans op onweer. Niet helemaal onterecht. Even later knalt het van de bliksem. 

Ook in dit dorp zien we weer heel veel zwerf katten en honden. Onderweg zien we veel dode aangereden dieren liggen. We vragen ons af hoe dit kan. Na een beetje googelen komen we er achter dat veel Grieken dieren zien als gebruiksobjecten. De dieren worden niet of slecht verzorgd en lopen los rond. Langzaam begint de opvatting hierover wel te veranderen hopen we. Er wordt gezegd dat de manier waarop wordt omgaan met dieren en gevangenen de staat van de samenleving aangeeft. We zien af en toe een bak met water en voer staan (bij dierenvrienden). 

Volgende stop is Olympia. We verheugen ons hier op. Natuurlijk beginnen we onze tour weer op het heetste moment van de dag. Het ritme is moeilijk te doorbreken. Een paar uur reizen en daarna de site bezoeken. Goed insmeren en een paar liter water mee. Het dorp lijkt weer uitgestorven. We zijn met handvol toeristen. Je kunt een kanon afschieten. Geweldig vinden we het. Het museum maar ook de opgravingen zijn bijzonder. Van 1500 bc tot 300 ad is het in gebruik geweest. Inge is niet te houden wanneer ze het olympisch stadion ziet en doet een sprint in de volle zon met 34 graden. Ik kijk er alleen maar naar. 

De opgravingen zijn pas laat in de 19e eeuw begonnen. Dit werd natuurlijk zoals overal gedaan door Duitsers of Amerikaanse archeologen. We vragen ons af of plaatselijke bevolking geen besef had en waarom de Grieken niet zelf een paar archeologen aan het werk hebben gezet. Zorba?

Vooral de Tholos van Philip 2 (de vader van Alexander de Grote) vind ik interessant. Er stonden beelden van de hele familie in de ronde tempel. Het was een herinnering aan de verovering van Macedonië op Griekenland. Nu wel een onderdeel van Griekenland maar destijds niet. Noord Macedonië en Griekenland, naamgeving ed liggen nu nog steeds gevoelig. 

Inge koopt een mooie rok in Olympia. De verkoopster wil eigenlijk cash maar dat hebben we niet. Bij een vorige winkel kregen we korting wanneer we cash zouden betalen. Iets met belasting denken we. Ook deze mevrouw heeft een zoon in Leiden werken. Ook zij vindt Nederland helemaal top.

We slapen in oud hotel aan een weg met verkeer. Dat heb je wel eens, verkeerd beoordelen bij het boeken. Toch is het wel ok. Dan nog even over de onderkomens. Voor heel schappelijke prijzen gemiddeld 60 eur per nacht kunnen we boeken (soms ook nog met ontbijt er bij). We hebben in totaal 13 onderkomens gehad en ze hebben bijna allemaal een douchegordijn. Wanneer ze dit niet hebben dan is er geen afscherming en wordt de badkamer heel nat. De Grieken hebben wel een oplossing voor de energiecrisis gevonden. Geen douchestang ophangen. Zoals het hoort maak je jezelf nat zeep je jezelf in en spoel je je af. Oplossing voor Nederland?

Volgende stop is Diakopto. Deze stad stond niet op het programma. Eigenlijk zouden we in Patra moeten overnachten. Dit is een lelijke havenplaats, druk en vies. We plannen een reisje naar Kalavryta met de tandradbaan. De reis schijnt door een mooie kloof te gaan met mooie vergezichten. We proberen via internet kaartjes te reserveren. De site is zo onduidelijk dat het niet lukt. Wanneer we bij het station kaartjes willen kopen gaat het feest niet door. Onderweg schijnen er stenen op de rails te liggen. Een stel Oostenrijkers voor ons vertelt dat ze 10 jaar geleden ook hier waren en dat ook toen de trein om dezelfde reden niet reed. We besluiten zelf de bergen in te rijden. We komen in een schilderachtig gebied met valleien zonder bebouwing en prachtige bergen. We bezoeken een klooster met sacherijnige priesters. Het klooster is een paar keer afgebrand en is nu weer opgebouwd met gewapend beton. Het lijkt op een bunker. Moest waarschijnlijk van de verzekering zo. 

We rijden een stukje verder de bergen in en bezoeken grotten met ondergrondse meertjes. De meertjes zijn droog gevallen omdat er onvoldoende sneeuw en regen is gevallen. Het is wel lekker koel. Ook passeren we het lokale ski gebied. De bergen zijn hier 2400 meter hoog en er wordt hier van november tot maart geskied. Met deze temperatuur moeilijk voor te stellen. 

We logeren op 400 meter van het strand in een mooi appartement inclusief zwembad. Ook hier eten we weer fantastisch met een tafeltje op 2 meter van het water en droom uitzicht. Geweldig.

Na het eten verkennen we de hardlooproute voor de morgen daarop. We komen buiten het dorp op een weggetje waar het wel een vuilnisbelt lijkt (maar het niet is). In het donker niet zo fijn met overal blaffende honden. We lopen snel door.  

Van Diakopto rijden we naar een volgend hoogtepunt Delphi. Moet mooi zijn, je hebt er zeker een dag voor nodig om alles te zien. Wij doen het in een halve wel besteedde dag. Indrukwekkend is de sportarena en de overblijfselen van de tempel van Apollo. De verhalen over de goden zijn smeuïg. Het orakel, de verhalen over de Odyssee, de afbeeldingen in oude friezen. Tegelijk zijn we op Netflix Troy fall of a city aan het kijken. Het blijft lastig om uit te maken wat echt is gebeurd. 

Dan nog even over de uitzichten. Het licht en de diepte van de bergen die uitlopen in de zee zijn prachtig. We eten en slapen met het uitzicht op de vallei. Het hotel is weer oud met een eng klein balkon met een diepte. 

Na ons bezoek aan Delphi hebben we een dagje bij aan zee gezeten bij Itea. Lui op een bedje aan zee genieten we van de uitzichten. We zien nu Delhi vanuit de verte liggen. Het is zaterdag maar we zijn nog steeds alleen aan het strand, hebben een top lunch met heerlijke verse vis en pasta. Het onderkomen is goed maar opmerkelijk. Het appartement is klaar maar de rest van het gebouw is een betonnen casco. In de achtertuin lopen schapen gezellig te blaten. 

Op zaterdagavond beieren de klokken. We zien een vrouw die naar buiten loopt een kruis slaan. Iedere Griek schijnt gelovig te zijn. Alle winkels sluiten en gaan pas maandagmorgen weer open. Het lijkt of de tijd hier stil staat. Na een beetje onrustige nacht (in de nacht staat er een vrouw op straat luid te bellen) gaan we op weg naar Athene. 

Onderweg naar Athene zien we veel politie. De weg is halverwege afgezet we worden omgeleid, onze reis duurt een uurtje langer. We denken dat er brand is even later zien we brandweerauto’s. Op dezelfde weg zien we een omgeslagen auto. Politieauto’s negeren het ongeluk en rijden vrolijk door. Raar. 

Athene is druk. In twee weken tijd hebben we geen mensenmassa of file meegemaakt. In Athene hebben ze dit voldoende. We hebben gekozen voor een onderkomen buiten Athene op 20 kilometer van het centrum maar ook 20 kilometer van het vliegveld. Dinsdagmorgen vroeg vliegen we terug naar Nederland. Het is dan handig om niet in de file terecht te komen. 

Ons onderkomen heet Apolonia en is heel gedateerd. Jaren 80 met achterstallig onderhoud. Op de foto’s ziet het er altijd beter uit. Maar de locatie is het belangrijkste en we hebben een zwembad. Morgen gaan we naar het centrum van Athene om oa. de Akropolis te zien. 

Foto’s

1 Reactie

  1. Gj:
    2 juli 2023
    Geniet nog lekker