Maubourguet - Baudraix - Oloron de Marie

We hebben het einde van de route ‘langs oude wegen’  vandaag bereikt. De afgelopen twee dagen waren wat minder lang 50 km met 500 hoogtemeters per dag. Ik merk dat het fijn is om te herstellen. 

Vanmorgen zien we met helder weer de Pyreneeën en wat zijn ze mooi. Het landschap en de dorpjes komen uit de reclamefolder. De koeien zijn vrolijk dat hoor je aan hun gerinkel van de koebellen. De huizen zijn versierd met bloemen. Het doet denken aan de Alpen. Op een paar drukke kilometers na over een D weg is dit weer een heel mooi etappe. Automobilisten zijn in het zuiden wat minder geduldig en dat merk je. In Nederland lees je nog wel eens dat een auto een woning binnen rijdt. Met de snelheid waarmee automobilisten hier door dorpjes scheuren schat ik in dat het hier ook regelmatig voorkomt. De gemeenten doen er wel alles aan om de snelheid er uit te halen. Maar bekeuren en flitspalen doen en hebben ze niet. Wel is het grappig om bij ieder dorp je eigen fietssnelheid te zien. Weet je hoe de vorm is. 

Gisteren regende het pijpenstelen. Bij vertrek uit Maubourguet zien we al donkere wolken boven de heuvels hangen. Ook de avond daarvoor regent het al. We verbazen ons over het aantal regendagen tot nu toe (3 op 21 dagen). Vorige jaren met fietsvakanties hebben we geen regen gehad. Ook de temperaturen zijn Nederlands rond de 22 graden en dat voor zuid Frankrijk eind juli. 

Na 2,5 uur komen we nat en koud aan op onze bestemming in Nay. Verkleumd zoeken we naar een bar of restaurant. Niets is open. We zoeken op internet naar een hotel of ander onderkomen, de tent opzetten bij dit weer is niets. Alles vol, niets beschikbaar. Dan kiezen we toch maar om naar de dichts bijzijnde camping te gaan. Natuurlijk ligt die 5 km uit het dorp. 

Aangekomen op de camping les OKiris informeer ik naar een cabin. De mevrouw wil cash afrekenen en ik betaal de hoofdprijs waar we normaal een hotelletje voor hebben. De cabin ziet er slecht uit met schimmel aan het plafond maar we zitten droog en er is een warme douche in de buurt. 

Gisteren spraken we bij vertrek met de eigenaresse van het pension. Ze is Nederlands en woont hier 7 jaar. Zij vertelde eerder al over slechte jaren voor ondernemers. We merken dat campings in het zuiden de klanten die komen maximaal uitmelken. Zo is het hier ook blijkbaar. 

Inmiddels staan we op een mooie camping in Oleron. Camping Nature is een echt verzamelpunt voor fietsers. Reisorganisatie Cycle tours zit hier ook met een groep wielrenners van 60 plussers. Van bagage moeten ze niets weten, die wordt netjes gebracht. En o ja ze eten pasta ( zie je in geen restaurant hier). 

Vandaag hebben we geen zin om weer friet met eend te eten of een variant. Daarom kopen we paella die we warm maken in de magnetron op de camping. Als voorafje tonijnsalade en sushi. Lekker. 

We maken plannen om de laatste 130 kilometer naar Biarritz te fietsen. Omdat we voldoende tijd hebben (6 augustus gaan we met de trein van Biarritz naar Cahors) plannen we niets en zoeken een onderkomen wanneer we het leuk vinden.