Saint Palais - Bayonne

In Bayonne is het druilerig. Om te fietsen is half bewolkt weer lekker met af en toe een spetter. We hebben de afgelopen dagen vaak een jas aangetrokken of moesten schuilen voor een stortbui. Gisteren zijn we naar het strand gefietst. We wilde zwemmen maar dat ging niet door. Rode vlaggen vanwege de harde wind en een peloton politie stond klaar om de orde te bewaren (?). Opvallend zijn de vele helikopter platforms aan de kust. Daar wordt ook regelmatig gebruik van gemaakt bij reddingsoperaties. We maken een fijne strandwandeling. De golven van de oceaan zijn indrukwekkend. Zelfs de surfers blijven in bed. Hun vriendinnetjes staan wel te wachten. Vandaag geen show. 

We zijn blij dat we ons doel hebben gehaald. We vieren het met een bord zelfgemaakte pasta. Bij het traplopen merk ik na een dagje rustig aan dat mijn benen herstellen. Ze lopen niet direct vol. Vanmiddag ga ik een stukje hardlopen langs de Aduar (rivier). Inge gaat een yoga les volgen. 

Bayonne is een mooi toeristisch stadje. We genieten van alle faciliteiten en een goed appartement midden in de stad. Winkels zijn overal en dus eten in overvloed, leuke terrassen. Tegelijkertijd zijn we aan het afkicken van het ritme van de afgelopen weken iedere dag fietsen. Geen tent opzetten, geen vieze kleren uitwassen, geen zorg over eten zoeken, plannen maken. We verbranden minder, Taartjes en zoete broodjes en tussendoortjes laten we weer staan. De rode billen herstellen en het potje sudocreme kan weer worden opgeborgen.

De laatste rit naar Bayonne was trouwens weer prachtig maar o zo vermoeiend. Zelfs Inge is moe. 71 km met 850 hoogtemeters met veel muren van hellingen. Ik loop soms naar boven, Inge lukt het met een heel klein verzet op haar fiets. Vandaag word ik ingehaald door een een net te dik meisje op een racefiets. Ze rijdt net iets harder en 20 km lang is het een prima haas die we af en toe kunnen inhalen. We komen door een mooie kloof waar de rivier La Nive doorheen loopt. Natuurlijk lunchen we weer net voor de mooiste plek. Prachtig strandje met een plek om pootje te baden. Dat is een rode lijn geweest: we stoppen altijd bij de eerste de beste lunchmogelijkheid. Maar ja het gras is altijd groener aan de overkant. Het verkeer is vandaag druk en hinderlijk. Oude diesels die op hellingen voor je neus vol gas geven nadat ze inhalen. De smalle wegen met auto’s en fietsen, gaat niet lekker. Het laatste heuveltje passeert we kiezen de laatste 16 km voor een variant zonder hoogtemeters. Langzaam neemt de wind toe tot windje 5, je kunt de oceaan ruiken. Door een natuurgebied rijden we Bayonne binnen. 

We kunnen de balans opmaken: 1676 kilometer gefietst, 70 km per dag gemiddeld, 17294 hoogtemeters, 80 km per uur de max. snelheid, 17 km per uur gemiddelde snelheid, 100 uur gefietst in 24 etappes. 

We hebben een reiskussen onderweg verloren, twee reparaties aan de fiets gedaan (spaak kapot, versleten binnenband), een kapotte fietstas (klem is er af getrild). Ik denk dat ik ben afgevallen, ik kan mijn ribben weer tellen. Een weegschaal heb ik nog niet gezien. 

Alles bij elkaar is het een heel mooie tocht geweest. Het hoeft niet altijd comfortabel te zijn om een mooie tocht te maken. Geen hoogtepunten zonder tegenvallers en een beetje afzien. Het thema was ‘langs oude wegen’ die pelgrims liepen. Soms voelden we ons een beetje Pelgrim. Vooral het Noorden en Midden gedeelte van Frankrijk is uitdagend (dit is positief geformuleerd: ik bedoel eigenlijk saai en onbewoond). Het zuiden is mooi, maar dat wisten we eigenlijk al. Natuurlijk vergeet ik de Belgische Ardennen. Mooi maar best inspannend. Wat me wel is bijgebleven zijn de Waalse verwaarloosde steden zoals Verviers met echte armoede. 

We zitten nog twee dagen in Bayonne om te relaxen. Daarna de trein naar Cahors waar de fietsbus naar Nederland op ons wacht.