Sedlcany - Dolni Bukovsko - Rozmberg bad Vltvou

De Tsjechische plaatsnamen en de taal wennen nog niet echt. Engels en Duits worden hier slecht of niet gesproken. Een hoop geklungel via we translate moet er aan te pas komen om aan te geven wat je wilt. Gelukkig zijn we bijna in Oostenrijk. Hier in Romzberg bad Vltva zitten we op 17 km van de grens. Het landschap verandert, de huizen worden anders en ook het eten (worst met zuurkool en friet). 

Sinds ons vertrek uit Sedlcany hebben we veel regenbuien gehad. Gelukkig zijn we niet heel nat geworden. De afgelopen twee etappes zijn best inspannend geweest. Per dag 80 km en ten minste 900 hoogtemeters. Gelukkig zat het weer mee. Half bewolkt met af en toe een bui en rond 25 graden. Goed fietsweer. De versnellingen van de fietsen beginnen met het vele schakelen af en toe raar te doen. Met een beetje w40 gaat het al wat beter. 

Het leuke van deze reis is dat we niet alle onderkomens hebben vastgelegd. Dat betekent ook dat we terecht komen in afgelegen dorpjes zoals Sedlcany en Dolni Bukovsko. In het eerste plaatsje sliepen we in een groot pension naast een nog groter bowlingcentrum. De enige bewoners zijn een oude mevrouw en een nog oudere meneer. Zij runnen het pension. We zijn de enige gasten en je vraagt je af wie er in vredesnaam hier komt slapen (anders dan een stel fietsers, we komen overigens heel weinig fietsers tegen). De mevrouw spreekt ook geen Engels of Duits. Toch wil ze Inge alles laten zien en vertelt honderd uit over plantjes en haar regenton. Beleeft horen we het aan en dringen er op aan weg te gaan. Er is zowaar een fietsenmaker in het dorp waar we onze bandjes op pompen. Na een weekje wel nodig. 

We komen door veel kleine dorpen voordat we Tabor zien. Tábor is vernoemd naar een Bijbelse berg, is gesticht door Jan Hus (wereldberoemd in Tjechie). Hij was de eerste protestant die het natuurlijk aan de stok kreeg met de Duitstalige elite die ook nog een katholiek waren (17e eeuw). Een soort Willem van Oranje allen is Jan op de brandstapel aan zijn eind gekomen. in Tabor kun lekker pizza eten op een mooi plein. Het is onze lunch maar Inge zegt zoiets als geniet er maar van want dit is al vast je avondeten. Ze weet dan nog niet dat ze gelijk krijgt. 

We fietsen ‘s middags verder de binnenlanden van Tjechie in. Drenthe in het kwadraat. Geen faciliteiten, je vraagt je af waarom mensen hier wonen. Na veel stijgen en dalen komen we aan in Dolni Bukovsko. Inge heeft eerder gebeld met een pensionhouder, hij heeft geen kamer maar we mogen bij hem kamperen voor 10 eur, alleen koud water, de sleutel van de toiletten en washokken houdt hij bij zich. In het dorp kunnen we bij een kleine kruidenier wat broodjes en beleg kopen. Het biercafe van het dorp is niet open, alleen daar kun je wat eten. Inge krijgt gelijk, voor straf gaan we zonder eten naar bed (ok niet helemaal waar we eten ons gekochte ontbijt als avondeten). We staan op het terrein van een waterzuiveringsinstallatie. Er is een groot spaarbekken met water. Inge springt er in, net als andere kindjes. Het water is lekker bruin, niets voor Inge, ik wacht nog even. 

Ondertussen maak ik even een praatje met de eigenaar van het pension en ben benieuwd of hij gelukkig is met waar hij woont. Hij heeft 30 seconden nodig met een voorzichtig ja redelijk te antwoorden. Na een rustige nacht breken we op, kopen een nieuw ontbijtje eten het voor de kerk op.  Mensen kijken naar ons: wie zijn die zwervers. 

We fietsen in 5 uur naar ons nieuwe onderkomen op de camping in Rozmberg bad Vltvou. Onderweg hebben grote moeite om de route goed te vinden. De route van onze gids is niet juist, we dwalen tussen druk verkeer door Cesky Krumlov, zitten dan weer in drukje winkelstraten. Omdat we geen zin hebben de tent neer te zetten huren we een hutje met bedjes en electra. We staan aan de rivier Moldau. Alweer vies bruin water. We willen even zwemmen maar steken alleen onze teen in het water. Op dit deel van de rivier wordt veel geroeid. Op de camping staan heel veel jongeren die aan het raften of roeien gaan. Er zijn veel tentjes en evenveel vuurtjes. In Nederland onmogelijk Ivm veiligheid, hier geen probleem. 

Rozmberg bad Vltvou is een mooi historisch stadje uit 12e eeuw met een mooi kasteel. De familie Rosenberg heeft hier gezorgd voor veel voorspoed. Het is hier tot 1945 Duitstalig geweest (lezen we) daarna is alles Tjechisch geworden, zijn de Duitstaligen verjaagd. Jan Hus starte daar al mee in de 17e eeuw. 

Zo genoeg geschiedenis, ik stop er bijna mee. Nog ff een rondje medisch nieuws. Inge heeft keelpijn en zuigt al 3 dagen op keelsnoepjes, vervelend. Mijn kont doet het weer redelijk goed. Ik heb een oude fietsbroek aangedaan. De nieuwe lijkt het probleem te veroorzaken: veel naden, veel wrijving. 

Het is 23.00 uur en er worden verschillende muziekjes gedraaid, overal nog feestjes, lijkt wel een festival terrein. Morgen gaan we weer lekker fietsen daarom oogjes dicht. Ik denk weer 5 uur fietsen, eindpunt Linz.