Passau- Wenen - Bratislava

Na onze aankomst in Passau bereiden we ons voor op een weekje city hopping met de trein. We wisselen de fietstassen voor rolkoffertjes, fietskleding voor normale kleren, we doen de nodige wasjes. De fietsen en de auto laten we nog een weekje bij pension Gambrinus in Passau staan. Superservice. ‘s Morgens moeten we een beetje haasten om met de taxi de trein te halen. Onderweg naar Wenen hebben we contact met Bjorn en Jesper. Zij zijn vanuit Amsterdam onderweg naar Wenen. De vertraging van hun trein is 150 minuten. Uiteindelijk doen ze er 16,5 uur over. Een beetje gaar komen ze aan. In Wenen zitten we in een appartement op 4,5 km van het centrum. Het uitzoeken van de werking van het openbaar vervoer kost ons behoorlijk wat tijd. Ook het inchecken in het appartement gaat niet vlekkeloos (sleutel niet aanwezig) bovendien zijn de schoonmakers er met de Franse slag doorheen gegaan. Het zwembadje is wel lekker. 

We hebben heerlijk een paar dagen echt de tourist uitgehangen. Slenteren door Wenen is ons best bevallen. Wenen is de moeite waard. We hebben onze portie musea weer gehad. We hebben gekeken in het paleis van Sissi en Frans Jozef hun persoonlijke verblijf maar ook de uitgebreide verzameling bestek en keukeninventaris. Ons verwonderd over de mooie snor van Frans.  Komt vast weer in de mode. Daarnaast hebben we ons kunnen vergapen aan de kunst historische verzameling van de Habsburgers. Uit ieder tijdvak hebben ze kunst verzameld/geroofd. De spulletjes hoopten te veel op in de paleizen. Frans moest daarom (waarschijnlijk van zijn toenmalige vrouw) grote opruiming houden. De Hofburg (de keizerlijke gebouwen) wordt daarom begin 20e eeuw nog maar eens uitgebreid met een paleis waarin alle spulletjes komen te staan. Waar wij in Nederland blij zijn met halve, gebroken en geroeste opgravingen zijn de Habsburgers alleen geïnteresseerd in hele en gave dingen. Zeker aan te raden om het te gaan zien. Bjorn bekijkt de stad met een elektrisch stepje. 

In Bratislava hebben we een mooi hotelletje met een gym een zwembadje en een super uitgebreid ontbijt. De stad zelf is aardig maar niet bijzonder. Het grote verhaal mist. Het land bestaat sinds 1993 en is op zoek naar identiteit. Er wordt vooral aandacht besteed aan de verdwenen Joodse cultuur (wo2). Ook lees ik over ideeën voor het hijsen van de vlag en het spelen van het volkslied. Die ideeën komen van de populistische partijen. 

In vergelijking met Tsjechië vinden we Slowakije minder ver ontwikkeld. Engels spreken gaat op veel plaatsen moeilijk. Duits hoor je hier weinig tot niet. Onderhoud aan openbare voorzieningen is slecht, oude trams, oude stations, bestrating en straatmeubilair ed. Helaas gaan we ons niet iets bijzonders herinneren aan Bratislava. 

Dan even het medische hoekje: Inge heeft gelukkig geen last meer van hoesten, mijn billen zijn hersteld van de fietstocht. Vandaag reizen we met de trein naar Budapest. Het wordt warm, 35 graden. Gelukkig hebben we daar ook weer een onderkomen met zwembad. Ben benieuwd naar de stad in het land van Orban.