Passau- Straubing

We slapen als prinsesjes maar worden toch al heel vroeg wakker. Het zonnetje brand de kamer binnen. Om 7.30 uur scherp zitten we aan het ontbijt. De meneer van het hotel wijst ons voor 36 eur een langparkeerplaats voor 3 weken. Er wordt gewikt en gewogen over de spulletjes die we mee nemen. In vergelijking met andere jaren zijn we veel zwaarder door de kampeer uitrusting. De fietsen zwabberen een beetje. Wel iets om rekening mee te houden met korte bochten en afdalingen. Om 9.15 uur sluiten we de auto af en gaan op pad. De temperatuur stijgt al snel tot 30 graden. Er zijn weinig cafés geopend, we komen weinig mensen tegen. Bovendien zijn de fietspaden lang en behoorlijk saai. We volgen de Donau randweg. Ook hebben we te maken met wegomleidingen. Natuurlijk zijn we niet plan ons hierdoor tegen te laten houden waardoor we vaak door zand, tegen heuvels, en dijken op moeten klauteren. Wel avontuurlijk. Wanneer Inge haar telefoon leeg raakt mag ik de weg wijzen. Natuurlijk gaat dat mis mijn route geeft het verkeerd aan. We mokken lekker, we hebben het eerder meegemaakt, komt wel weer goed. We fietsen uiteindelijk 95 kilometer in iets minder dan 5 uur. Tijdens een pauze zitten we op een bankje. Er komt een jonge man naar ons gelopen met een plastic tasje. Hij vraagt of hij bij ons mag zitten en begint zijn levensverhaal te vertellen. Veel gele hesjes dingen bovendien heeft hij zich al een tijdje niet gewassen. Vriendelijk maar snel nemen we de benen en fietsen door naar Straubing waar we op campingplatz Straubing een plekje willen. We hebben de recensies gelezen en de mevrouw achter de receptie zou niet zo lief zijn. Ik laat Inge daarom naar binnen gaan en het lukt direct, de mevrouw is heel behulpzaam. Snel zetten we het tentje op, douchen en smeren ons van top tot teen in met deet anti muggenspul. We worden anders opgegeten. Op 300 meter eten we vanavond bij de Griek. We worden getraceerd op een berg eten. De helft laten we liggen. De vliegen vinden het wel smakelijk. Na een paar ouzo’s willen we betalen maar het kan alleen met cash geld. Dat hebben we niet bij ons. Duitsland op zijn best, not. Dichtstbij geldautomaat op 3 kilometer. Mooi dat de mevrouw ons vertrouwd. Inge hoeft niet af te wassen, ze wordt ook niet gegijzeld. In plaats daarvan fietsen we nog maar 6 kilometer om onze schuld af te lossen. Daarmee hebben we ook direct het stadje bekeken. Mooi historisch met een beeld van een grote adelaar. Het blijft Duitsland hé. Nu liggen we in ons tentje. Ik luister naar het gekwetter van honderden boze raven. Als ze maar niet boos zijn op ons. Lekker slapen morgen naar Regensburg.