Moulin de Bistain - izel

Tweede nacht in de tent is een kopie van de eerste. Niet veel geslapen. Toch moeten we behoorlijk aan de bak. 80 kilometer, 1000 meter stijgen. Gelukkig is het goed afgekoeld en rijden we door de bossen. 

In Bastogne lunchen we met spaghetti carbonare. Goed voor de koolhydraten, goed voor het aanvullen van het karige ontbijt (er was geen campingwinkel). Omdat we een bed willen en de klamme kleding willen wassen en drogen boeken we voor de nacht een pension in Izel. 

Het landschap verandert langzaam. Bossen verdwijnen, heuvels worden minder stijl. De klimmetjes worden minder lang. We zien veel koeien, met heel dikke billen. Ook ruikt het hier erg naar mest. Toch schijnt stikstof beperking hier goed te zijn geregeld (?).

We zitten nu in een oud postkantoor uit 1919. De eigenaar wil graag zijn Engels oefenen en schuift gezellig aan wanneer we in de tuin zitten te eten. We kletsen over zijn mooie eend (indische loopeend), hardlopen, reizen en woningen. Uiteindelijk wordt het koud en gaan we naar binnen. Morgen wordt een makkelijk dagje niet te veel kilometers, bovendien dalen we en gaan de grens over naar Frankrijk. Doel is Dun-sur Meuse (bij de Maas). Nu lekker slapen (in een bed).