van Lake Havasu naar Grand Canyon via route 66

Tjonge wat was lake Havasu warm. Omdat slapen met een airco aan niet mogelijk is hebben we alles tegen elkaar open gezet en al onze lakens vol gezweten. Pas om 5 uur koelt het af. Om 6.30 uur liggen we in het zwembad en willen zo snel mogelijk weg uit deze oven. Arme mensen die hier moeten leven. We wachten op de wasmachine, we laten de lakens in 10 minuten drogen in de zon en zijn weg. Onderweg tanken we voor 3 dollar per gallon (3,8 liter). In Calefornia was de benzine een volle dollar duurder. Onze uitgaven bestaan voor een groot gedeelte uit benzine, onze tractor lust wel wat (1 op 3 a 4) betekent een kleine 100 dollar per dag. We verbruiken hier meer benzine dan bij ons in 2 jaar. Overigens zijn wij met onze ecologische footprint nog bescheiden ten opzichte van onze Amerikaanse medemens. Vandaag hebben we op de camping bij Grand Canyon mensen bestudeerd. Zoals we al eerder hebben gemerkt houden Amerikanen niet zo erg van gezellig met elkaar. Het is altijd rustig op de campings, iedereen is met zichzelf vooral binnen bezig. Wanneer je mensen buiten ziet zijn ze aan het telefoneren en vooral dus heel erg met zichzelf bezig. Ook valt op dat de commerciële beleefdheid die in Calefornia wel aanwezig is hier ontbreekt. Op een gemiddeld Nederlands terras is de bediening vriendelijker. Maar ja wat wil je met 5 miljoen bezoekers aan de Grand Canyon per jaar,dan wordt je wel klantonvriendelijk. Eerder op de dag zijn we bij Kingman de route 66 op gereden. Natuurlijk moet je hier een paar keer stoppen voor foto's en filmpjes. De makers van Cars hebben heel goed gekeken naar alle details. Erg leuk is het plaatsje Heckberry met een klein barretje met heel veel oude auto's en een tankstation stijl jaren 50. De jongens vinden het maar zo zo, snappen de lol niet zo. Na een lunch met appeltaart en een smoothie gaan we weer verder. De temperatuur daalt met de kilometer en het landschap wordt groener. Erg mooi om te zien hoe groot het verschil tussen woestijn en bos op een kleine afstand is. Omdat ik weinig en slecht heb geslapen is het moeilijk om wakker te blijven tijdens het rijden. We stijgen en slaan af bij Williams naar Grand Canyon. Om 15.00 komen we aan bij het grand canyon camper village. Na het inchecken gaan we shoppen (ik koop een mooie hoed), en bereiden ons voor op morgen. We kopen een jaarkaart voor de parken (nee we blijven geen jaar maar dit is voordeliger dan losse kaartjes). Daarna zitten we lekker een wijntje te drinken bij de tracker (onze camper) en komt er een hert onze kant opgelopen. Jesper zegt dat het een Eland is. Beetje raar voor vluchtdieren. De jongens maken mooie foto's. We hebben wederom lekker gegeten, chickenwings met rijst, bonen, sla, tomaten advocado, komkommer en worteltjes. Op de camping staan veel groepen met tentjes die voldoende geluid maken. Leuk om een beetje reuring te hebben. Morgenochtend gaan we vroeg op stap om met de bus naar de grand canyon te gaan. Dat betekent vroeg op staan.