Dagje Page

Het is hier lekker weer. Wellicht iets te warm maar het is nu 23.00 uur en ik zit nog in mijn zwembroek buiten. Zoals een zomer moet zijn. De krekels en een heldere sterrenhemel zorgen voor de rest. Eerder op de avond hebben inge en ik de bbq in elkaar gezet die we hier hebben gekocht. Degelijk ding met bouten en vleugelmoeren. Het is dat we hem niet mee kunnen nemen. Het was weer een goed gevulde dag vandaag. Vanmorgen om 6.00 uur eerst een uurtje hardgelopen. Prachtig mooi om de zon te zien klimmen over lake Powell. Onderweg moest ik nog een paar keer goed aan de kant voor groot transport van enorme boten die naar het resort bij de camping worden gebracht. Vanaf deze plaats varen ze met toeristen naar verschillende plaatsen langs het meer (voor veel geld). Ik had gehoopt om nog wat wilde dieren te zien. Het blijft hier bij hazen met heel grote oren. Na ons ontbijt hebben we ons schema enigszins omgegooid. We gaan een dag eerder naar Las Vegas (op 30 juli) om zo iets meer tijd in te bouwen om weer in San Francisco te raken (op 4 augustus). Tot nu toe hebben we alle campings gereserveerd. In Nederland dachten we dat het leuk zou zijn om hier ter plekke nog iets te regelen. Om dat te regelen hadden we een sim kaart gekocht om mobiel te kunnen bellen. Natuurlijk doet hij het niet wanneer je hem nodig hebt. Daarom zijn we maar naar de campingwinkel gegaan om hier te bellen. Natuurlijk zijn er geen betaaltelefoons en zijn we overgeleverd aan de goede wil van het personeel. Het seizoen duurt hier Frans lang. Ik mag wel bellen maar het moet snel want de batterij is leeg, een andere telefoon staat opgeladen er naast (??). Na aandringen mag ik die gebruiken. In de warmte maakt dit je weer even scherp. Daarna maken we ons klaar om naar de Antelope canyon te gaan. Via Page rijden we via de 89 hier naartoe. In verband met de drukte van deze attractie kiezen we voor de lower canyon. Eerder hebben we gelezen dat we het beste tegen het middaguur in de canyon kunnen afdalen vanwege de mooie effecten van de lichtinval. De canyons bevinden zich op indianengebied waardoor je niet met de jaarpas van de parken binnen komt. We rekenen in totaal 93 dollar af. Vol verwachting klopt ons hart. We zijn niet de enige, we wachten meer dan een uur voordat we onder begeleiding van een gids naar beneden klimmen. Eerder is besloten om mensen niet zelfstandig naar beneden te laten gaan omdat er ongelukken zijn gebeurd. Ik heb het over een attractie want dat is het. Het heeft wel iets weg van een pretpark. Iedereen staat te wachten om de foto's te maken. Wij doen er natuurlijk ook aan mee. De kleuren zijn onwaarschijnlijk mooi evenals de vormen van de stenen. Onze indiaanse gids ziet dat we een iPhone gebruiken en wil ons wel 20 keer op de foto zetten. Daarnaast weet ze alle effecten van de camera te gebruiken. We raken met haar aan de praat en vragen of er tekeningen zijn gevonden. Ze vertelt over tekeningen in de buurt die meer dan 5000 jaar oud zijn. Daarnaast zijn er ruïnes van grotwoningen die even zo oud zijn. Deze zijn niet geconserveerd en beheerd. Ze laat ons er een paar foto's van zien. Indrukwekkend maar tegelijkertijd raar dat hier niets mee gedaan wordt. Ook vraag ik of er nog andere ontdekkingen worden gedaan in de omgeving. Ze geeft aan dat er in 2012 een canyon is ontdekt die anderhalve mijl verderop ligt. Ze wil niet zeggen hoe de canyon heet maar zegt wel dat hij toegankelijk is. We hebben er nog nooit iets over gehoord zeker niet in de Trotter. We geven haar nog een fooi een vertrekken naar de horseshoe bend. Omdat we al behoorlijk zijn opgewarmd heeft vooral Bjorn een weigering om een wandelingetje te maken om deze afgrond naar de Colorado rivier te zien. Met een paar chocolade koekjes probeer ik hem te lokken. Uiteindelijk lukt het. Snel maken we ook hier weer adembenemende foto's en genieten van de uitzichten. Niet te dicht bij de rand. Ik vraag me af hoe vaak het mis is gegaan. Van hekken hebben ze hier nog niet gehoord. Om 16:00 uur liggen we in het zwembad van het resort dat grenst aan onze camping. Het is zo druk en er zijn zoveel mensen in het water geweest dat het water raar ruikt. Gelukkig zijn er douches waar we ons grondig kunnen af spoelen. Inge en ik drinken ons eerste biertje aan de rand van een zwembad en liggen onder een parasol. Bijna net als in Italië. Afgekoeld en afgebiert zetten we bbq in elkaar en zetten de fik er in. Lekker dagje. Morgen rijden we naar Bryce.