Châteaumeillant- Crozant - La Soutteraine

We zeggen beleefd alle pensionado’s gedag en fietsen tegen 10.30 uur weg van de camping. De oude van dagen staan voornamelijk met hun kleinkinderen op de camping. Waarschijnlijk duurt de vakantie hier een paar maanden, te lang voor papa en mama om ze thuis te vermaken. 

We hebben op booking gekeken of we in Crozant een hotelletje kunnen vinden. Het aanbod is heel mager. We richten ons op een nachtje tent op de plaatselijke gemeentelijke camping. We fietsen 70 km en maken 800 hoogtemeters. Het terrein wordt weer wat grilliger en de klimmetjes zijn venijnig. Halverwege verzuren mijn benen enorm en is de vut er uit. Inge is wel weer over haar dip heen en fietst lekker. 

Onderweg zijn we tot nu toe twee keer een wegopbreking tegen gekomen. Omdat we Nederlanders zijn denken we dat we de omleiding kunnen negeren. We denken dat er voor een fiets altijd wel een paadje langs de weg te vinden is. Die is er vaak ook wel maar Frans temperament maakt of je er langs komt of niet. Een keer mogen we door. Een tweede keer worden we tegen gehouden en moeten we een paar kilometer om. Vanaf de andere kant zien we dezelfde opbreking met dezelfde mannen nog steeds staan te overleggen bij een greppeltje. We zwaaien vriendelijk naar ze. 

Afgezien van de vele ontelbare kerkjes die we tegenkomen zien we nu ook meer kasteeltjes. Inge fantaseert over een b&b, ik zie mezelf al als kasteelheer met een Ollie B Bommel jasje en pantoffels. Toch maar niet wanneer je aan al het onderhoud denkt. 

In Crozant is ook een ruïne. Prachtig gelegen op een heuvel die uitkijkt over een kloof aan de rivier Creuze. Na een pittige klim naar de rand van de kloof drinken we een biertje bij een restaurantje met een geweldig uitzicht over de kloof en de rivier. Later die avond eten we hier ook. Crozant zou volgens de omschrijvingen toeristisch en bruisend moeten zijn. Ook hier zijn de straatjes leeg. 

Naast de camping staat een boerderij en achter het aangrenzende hek lopen gezellig kippen en een haan rond. Ook horen we de schaapjes op de achtergrond. Heel leuk tot ‘s morgens 5 uur wanneer de haan ons wakker maakt. Inge is ook wakker, we hebben ineens zin in coq au vin. 

Omdat onze rustdag niet in Crozant is plannen we deze in La Souterainne. Een stadje met meer mogelijkheden. We willen een zwembadje en een goed bed. 

Op de kleine etappe (25 km, 400 hoogtemeters) komen we een oude bekende  tegen. De man van 76 die zijn bankpas geblokkeerd had en zijn telefoon niet meer kon gebruiken komen we vanuit tegengestelde richting tegen. Hij fiets naar huis omdat zijn schoonzoon in het ziekenhuis ligt met hartproblemen. Niet bepaald Guus Geluk denk ik. 

Op dit moment zitten we heerlijk op een bedje langs het zwembad. Inge is hopeloos achter met haar verslag op Polarsteps. Het is vrij moeilijk om alle dagen en plaatsen uit elkaar te houden wanneer je het niet bij houdt. 

We blijven dus een dagje hier om te chillen. Het dorpje is schattig en heeft gewoon verschillende terrasjes.