Van Bryce naar Zion

Gisterenavond was ik enorm goed gehumeurd. In een half uur lukte het om circa 10 foto's op te laden en mijn blog kon ik ook zonder problemen posten. Maar dit was wel om 23.00 uur. Op de campings woed een oorlog om bandbreedte. Waar we ook komen zitten mensen wanhopig op hun apparaten te kijken of ze een klein beetje bereik hebben. Het mooie is dat de dealers (de campinghouders) bij binnenkomst je al waarschuwen dat het niets gaat worden ... En toch wordt de camping verkocht met wi-fi. (Alleen in Amerika of ook in Europa). Nu ik toch aan het klagen ben kan ik ook nog wel over alcohol op de bon klagen. Utah (waar we nu zitten) is het land van de mormonen en daarom schijnt alcohol sterk aan banden te worden gelegd (balen). Ik heb al in dagen geen normaal biertje gehad, allemaal festivalbier en een wijntje moet in een staatswinkel worden gekocht en bovendien ben je in Zion de hoofdprijs kwijt. Voor een sixpack betaal je hier al snel 25 dollar (maar ook voor een normaal brood rekenen we 5 dollar af). Kortom na het doen van de boodschappen hier in Zion zat er weer een deukje in mijn humeur. Tip voor iedereen die dit gaat doen. Plan niet alleen je route maar zoek daarbij ook naar locaties waar voldoende supermarkten zijn. Amerika leeft op vraag en aanbod, zonder concurrentie (1 super in het dorp) gaan ze helemaal los. Eerder deze ochtend werd Inge ziek wakker. Hoofdpijn, overgeven en moe. Gelukkig is dit in de loop van de dag over gegaan. Waarschijnlijk de cheesecake van Rubby's Inn. Ik zelf proefde een stukje hiervan en moest zoals gemeld ook snel wat lozen. Onze reis bestond vandaag om naar Zion te komen. Een kleine 2 uur rijden. Voordat we vertrekken zien we een aantal chinezen die hun rijsttafel s'morgens bij de toiletblokken klaar maken. Hoe multi culti is Amerika! We rijden weer zoals we zijn gekomen over de 12 via de Red Canyon naar de 89. Voordat we Bryce hadden gezien dachten we bij de Red Canyon nog uitgebreid te moeten stil staan. Maar als je er achteraf voorbij rijdt is het een beetje het Madurodam van Bryce. Daarom een snelle fotosessie en weer door. Bij de splitsing van de 89 met de 9 naar Zion tanken we. Onder het tanken kom ik in gesprek met een collegatrucker die onderweg is naar Alaska. Samen met zijn gezin is hij aan het verhuizen. Hij moet nog een paar keer op en neer rijden en hij doet er maar 8 dagen over. S'nachts vindt hij dit gebied niet zo fijn om in te rijden vanwege het vele overstekende wild. En inderdaad hebben we om de paar kilometer dode reeën zien liggen. Op de 9 worden we verrast door een veld vol met bizons. De jongens zijn veel te druk met minecraft om geïnteresseerd te zijn. Toch werken we ze naar buiten en de verrekijker van Jesper komt goed van pas. Prachtige beesten. Rond het middaguur bereiken we Zion, doen de deur open en er komt een hete deken over ons heen. Het is hier tegen de 40 graden. Gelukkig was het gelukt om de Zion Canyon rv campground te reserveren zodat we niet hoeven te zoeken naar een plekje. We staan bij de Virgin rivier. We zitten de rest van de middag in de rivierbedding. De jongens spelen in de stroomversnellingen, Inge en ik dommelen in bij onze boeken die we nu toch serieus moeten gaan lezen (tot nu toe geen of weinig tijd voor gehad). Van het riviertje verhuizen we naar het sfeerloze zwembad. Ook hier is het zwembad niet groter dan een gemiddeld huis tuin en keuken badje zoals we die in Nederland hebben. Nadat we onze ogen weer open hebben maken we plannen voor morgen. Het zal nog warmer worden dan vandaag. Ons oorspronkelijke plan om Angels landing te wandelen gaan we niet helaas niet doen. Het wordt een wandeling door de Virgin rivier die dwars door de canyon van Zion heen loopt. We huren speciale waterschoenen en stokken. Morgen gaan we vroeg op om met de shuttlebus drie kwartier het park in te rijden en daarna een wandeling van minimaal vier uur langs mooie watervallen te maken. Ik heb nog niets vertelt over het landschapsarchitect dat is weer fantastisch. Eerder reden we op de 89 door een landschap dat doet denken aan Zwitserland en na 50 kilometer verandert dit weer in rots en woestijn. In Zion zijn er gelukkig wel bomen en genoeg groen. Ik ben de echte woestijn wel een beetje zat (terwijl we nog naar Las Vegas gaan). Het koelt hier s'avonds lekker af en we gaan nog een fikkie maken, nog wat marshmallows verbranden voordat we lekker gaan slapen.