Beaucency - Orleans

In Orleans verblijven we twee nachten in een Novotel. In Beaucency zeggen we de Tempeliers gedag. Het hotel heeft wel iets omdat het in een omgeving staat met veel geschiedenis maar eigenlijk is het oude bruine meuk. De mensen die er werken hebben waarschijnlijk nog de laatste kruisvaart meegedaan. Het dorp is dromerig en mooi en heeft goede restaurantjes. Toch was het Inge opgevallen dat Franse gasten bij l’Idee (het restaurant waar we gisteren aten) veel grotere porties kregen dan wij. En wij maar denken dat die Fransen aardig zijn geworden... Wanneer we wegrijden uit Beaugency is het bewolkt. We rijden vandaag alleen maar aan de Loire. Onderweg komen we de organisatie van een wielerwedstrijd tegen en even verder rijden we een hippie kamp binnen. Hier drinken we koffie en praten wat met de bewoners die hier twee oude stadsbussen hebben geparkeerd wat oude circustenten hebben staan. Iedere avond hebben ze voorstellingen met muziek, theater en film. Daarnaast maken ze van alles en nog wat kunst. Het lijkt wel Ruigoord. Leuke sfeer. Een klein uur later zien we de grote torens van de kathedraal van Orleans verschijnen. We eten even een broodje en besluiten om pas de volgende dag Orleans te bezoeken. De stad ziet er fantastisch uit. Schoon, niet te druk en veel heel veel mooie gebouwen. Op de brede boulevard zijn door de gemeente zitjes gemaakt met ligstoelen die niet gesloopt of besmeurd zijn. Ook zijn er in de open ruimte fitnessapparaten neergezet. Het Novotel waar we verblijven is een viersterren hotel met een zakelijk karakter. De overgang van het oude hotel naar het moderne kan niet groter. Ondanks dat de bedden goed liggen en het zwembad met dit warme weer (boven de 30 graden) lekker is missen we de omgeving van oude kastelen en historie. We zitten ruim 6 kilometer van het centrum. De eerste avond eten we bij een crêperie. Weer knort onze maag nog wanneer we naar buiten komen en echt goedkoop is het ook niet (85 eur) zonder dat we wijn er bij hebben. Je ziet ook op de foto’s dat we afvallen. Omdat ik al meer dan een week niet heb hardgelopen neem ik het ervan op de rustdag. Plan is om langs de Loire te lopen. Ik probeer zo goed mogelijk te onthouden waar ik loop om eventueel terug te kunnen. Dit lukt niet in het doolhof van nieuw en oudbouw en na drie kwartier lopen ben ik niet bij de Loire en heb geen idee waar ik ben. Een bushokje met plattegrond geeft uitkomst en wanneer ik bij de Loire ben loop ik tot aan de kerk van Jean de Baptiste (ja die komt hier ook blijkbaar vandaan). Omdat we ontbijten pp 17,50 in het hotel te duur vinden eten we bij de bakker. Hierna chillen we tot in de middag bij het zwembad. Het lukt mij Inge te verslaan met kaarten (of laat ze me winnen) en fietsen weer naar Orleans. Hier bekijken we de kathedraal. Eenmaal binnen begint het orgel te spelen. Het lijkt of we in een middeleeuwse tvserie over Jeane D’Arc belanden. Ook begint er een mis met een koortje. Het wordt Björn allemaal iets te veel en we vluchten naar buiten. Op de toplocatie van Orleans (aan de prijzen te zien 6 eur voor een glaasje plaatselijk druivenvocht) kijken we recht in de ogen van Jeanne die hier meer dan levensgroot op haar paard zit. Ook sjeesen we even door het voormalig stadhuis van Orleans met veel geschiedenis en veel mooi ingerichte kamers (voor ons Nederlanders fijn dat dit gratis is en dit geldt ook voor het bezoek aan de kathedraal). Omdat we ineens op de centen zitten gaan we vandaag snacken bij de Mac. Maar ook de Mac is duurder dan bij ons in Nederland en .... je krijgt minder. Dit gedeelte van Frankrijk is gewoon duur.  Voor het eerst maken we in Orleans kennis met arm en rijk. Zo fiets je nog in een museumomgeving bij de volgende hoek staat een verwaarloosde flat waarvoor werkloze allochtonen je uit de muziekboxen van hun auto’s trakteren op de laatste IS hits. Ook ben ik even benieuwd naar de reactie van een jonge Afrikaanse medemens die op de geparkeerde fiets van Jesper wil gaan zitten. We zitten bij de Mac en ik stap op hem af. Gelukkig reageert hij goed en gaat zonder problemen weg. Na een avondduikje luisteren we naar het gelal van Engelse gasten die zonder karaoke aan het zwembad zingen. Ik heb nog nooit zo veel Engelse toeristen meegemaakt als aan de Loire. Morgen fietsen we naar Sully sur Loire. Inge leest als teaser voor wat we kunnen verwachten. Dit wordt weer een verhaal over Jeanne die de Engelsen het land heeft uitgewerkt. Toch raar dat ze nu weer terug zijn. Het wordt een tocht van ruim 50 kilometer.