Venejan- Uzes

vandaag is de rit een ' piece of cake'. Slechts 34 kilometer met 330 hoogtemeters. Inmiddels hebben we in Venejan nieuwe krachten opgedaan bij hotel Lou Caleou. Een avond hebben we erg lekker geslapen de nacht ervoor was onrustig. Met windkracht 9 en 35 graden stond het gebouw te schudden. Omdat het zo warm is en we geen airco hebben willen we de ramen open houden. Dit betekent dat de wind door het gebouw heen giert terwijl we liggen te slapen, rare belevenis. De luiken aan het gebouw zijn te oud om vast te zetten en klapperen er lekker op los. Wanneer het begint te regenen om een uur of 2 's nachts  besluit ik het raam dicht te doen. Dit lijkt even goed te gaan maar de wind is zO sterk dat ik denk dat het kozijn er uit komt. Het blijft nog een een uur spoken en dan ineens is de wind weg en is ook de temperatuur ook gedaald. Gisteren heeft Björn een mooi verhaal gemaakt, vandaag neem ik het weer waar. Hij vertelde al over onze rustdag in Venejan, een dag waarop we ook nog wel hebben gefietst omdat Lou besloot dat het een rustdag zou zijn. Omdat hij het enige restaurant heeft in de omgeving hebben we toch nog 10 kilometer door de heuvels gefietst om iets te eten. Vanmorgen staan we op en genieten van onze Franse medegasten. We zien een echtpaar waarvan eerst de vrouw ontbijt met haar poedel naast zich en een heel verhaal nodig heeft over hoe zij haar chocolademelk wil hebben. Wanneer ze klaar is en al lang klaar staat om te vertrekken komt manlief aan het ontbijt. Hij lepelt 4 potjes jam leeg en eet een yochertje voordat hij zich stijf van de suiker met tegenzin bij de vrouw en poedel meldt. Al met al interessante plek dat  Venejan. In amper twee uur rijden we het traject. De temperatuur is goed, de benen zijn goed, we hebben de wind mee, de omgeving is betoverend mooi. lOm 12.15 uur rijden we Uzes binnen. Vorig jaar waren we hier al eens. Het is een mooi stadje maar wel erg toeristisch. Iets kleiner dan Lucca in Italie maar het lukt er wel op. We zitten even op een terras waar onze boys (en wij ook) niet goed worden van de rokende Fransen. Snel drinken we ons colaatje op en zoeken een jeux de bouille baantje op waar we in de schaduw wachten totdat we in ons onderkomen kunnen. We verbazen ons over de drukte op de baan. Om 14.00 uur is iedere mannelijke inwoner van het stadje aanwezig om een balletje te gooien. Mooi land dat Frankrijk. We checken in bij ons verblijf. Op de foto zag het er beter uit. Het ligt net buiten het centrum en is zo'n 10 jaar oud maar toch al behoorlijk afgeleefd. Het heeft een binnenzwembad met erboven een groot net. Bij nadere inspectie wordt ons duidelijk dat het gaat om zwemmers te beschermen tegen omlaagvallende plafondpanelen. Over de waterkwaliteit of de hygiene in het appartement zal ik maar niet uitwijden.Toch zwemmen we lekker doen even wat boodschappen en borrelen gezellig op ons 2 bij 3 meter terras met een lekkere vino. Björn en Jesper hebben al een week hun telefoon niet aangeraakt en zeggen zich (nog) niet te vervelen. Morgen staat ons regen en onweer te wachten. Gelukkig blijven we een dagje in Uzet zodat we er geen last van hebben tijdens het fietsen. Er zijn voldoende leuke dingen te zien in dit stadje. Op dit moment heb ik het raam open staan en hoor muziek en een speaker in het Frans tekeer gaan. Björn en ik gaan even kijken, Jesper en Inge zitten te kaarten. Morgen weer meer, slaap lekker voor zo.