Montjoux- Venejan

Lucifer (hittegolf) is best warm. In Montjoux hebben we in onze port cabine lekker geslapen. Wel warm en zonder airco. Ik denk niet dat het koeler werd dan 25 graden. S' nachts horen we dieren over het terrein lopen, vandaar de afzetting rond de port cabine. Voordat je het weet heb je een wild zwijntje binnen. We krijgen al handigheid in ons nomadembestaan. In een paar minuten hebben we onze spullen gepakt en kunnen weer door. Wat ondertussen ook duidelijk wordt is hoeveel spullen je niet gebruikt en die je wel iedere kilometer mee zeult. Omdat we geen van allen zin hebben om op het groene toilet zonder water te zitten gaan we naar het truckerscafe koffie drinken en laten we een bruine soevenier achter. Het is nog geen 10.00 uur maar het is al ruim 30 graden. Gelukkig zijn er vandaag weinig klimmetjes te verwachten. Zo'n 250 hoogtemeters. Dat betekent ook veel dalen. Voor de ruim 63 kilometer die we vandaag rijden hebben we iets meer dan 3 uur nodig. Topsnelheid is tegen de 50 km per uur. Harder gaan met al die bagage wordt eng, de fietsen gaan dan slingeren. De eerste 40 kilometers vliegen we door een bijzonder fraai landschap met lavendelvelden (weliswaar gemaaid, jammer ..), oude fraaie stadjes met dromerige straatjes. Hier worden de foto's genomen voor alle ansichtkaarten. We zien veel Nederlandse auto's, niet zoveel op de fiets, die zijn op een hand te tellen. Wel spreken we regelmatig mensen die wel zien dat we uit Nederland komen. Onderling zien fietsers dit aan de uitrusting. Iedereen rijdt met dezelfde fietstassen die overigens super zijn. Op een leuke markt kopen we onze spulletjes voor de luch en ploffen bij een kerkje neer voor onze siësta. Dit is de eerste keer dat we respect tonen voor de middagzon. Maar goed ook want bij aankomst in Venejan om 15.30 uur is het kwik opgelopen tot boven de 40 graden. Inge en Björn hebben hier zoals al eerder gezegd geen moeite mee. Voor mij en Jesper is het nogal een uitdaging zeker wanneer de fietscomputer weer eens weigeringen heeft en je ouderwets een welles nietes discussie hebt over de richting. Vertrouwen in de techniek is niet altijd goed. In dit geval is de Mio (de fietscomputer) de schuldige en krijgt de volle lading (zo zijn we vandaag een kilometer in een rondje gefietst op een klaverblad met druk verkeer vlak na de middag pfff). In Venejan zijn we na een kleine gebruikelijke dagelijkse puzzeltocht aangekomen in ons hotel. Helaas geen zwembad, wel even slikken voor de boys (dus ook voor mij). Maar ja het was bij het boeken nog de enige mogelijkheid. Na het doen van de dagelijkse was van de fietsspullen gaan we het dorp in. Daar komen we circa 50 motoren tegen met ' echte mannen'. In een dorp met een cafe laat het zich raden waar ze gaan zitten. Op het terras van ons hotel. Na twee uur gepruttel en geschreeuw taaien de mannen weer af en keert de rust weer. We krijgen heerlijk te eten in het hotel: salade, een soort inktvis met aardappeltjes en een frambozentoetje toe. Dit is goed weg te spoelen met een lokaal wit wijntje: Lirac. Omdat het morgen onze 'vrije' dag is kan het best zo zijn dat we deze wijnmaker even opzoeken. De jongens verheugen zich op uitslapen en ik vind het wel lekker om even te chillen (respect voor prof wielrenners).