Neuenburg am Rhein - Pontremoli

We staan vandaag om 7.00 uur op. Na een lekker ontbijtje zetten we de fietsen weer op de auto. Om 8.00 uur rijden we weg. Nog 560 kilometer en we zijn in Pontremoli. Natuurlijk hebben we de berichten gezien. Zwarte zaterdag lacht ons uit. We lezen over hoe dom je bent om toch te gaan rijden. We aanvaarden ons lot lijdzaam en rijden de ene na de andere file in. De Zwitsers hebben de routeborden voor de Gotthardpas net na Bazel doorgestreept. We rijden rechtdoor en gaan met een grote boog om alle ellende heen via San Bernardino. Het blijkt lood om oud ijzer. We komen amper vooruit. De bewegwijzering houdt op, de navigatie van de auto biedt ons steeds exotische alternatieven aan (waarvoor we vriendelijk bedanken). De aanhouder wint met gebruik ban Google en uiteindelijk passeren we om 16.30 uur de Italiaanse grens. We hebben dan 8,5 uur gedaan over 300 kilometer. Eenmaal in Italië rijdt het aardig door. Inge rijdt nog even een stukje om richting Genua maar dat wordt snel gecorrigeerd. Om half acht komen we aan bij Gianfranco. Hij is niets veranderd. Ontzettend hartelijk en nog steeds lekker actief bezig met het mooie huis, de bossen en de tuinen. We praten wat, checken in en lopen naar het dorp om wat te eten. Dat valt niet mee. Zaterdagavond in augustus betekent topdrukte. Het lijkt wel konden Koningsdag, overal druk, alles bezet. Tot 22.00 uur lopen we uitgehongerd rond op zoek maagvulling. Het lukt uiteindelijk te reserveren bij een pizzeria. Met veel smaak en in no time hebben we de pizza achter de kiezen. Het is nog steeds heerlijk warm, de krekels doen goed hun best, we hebben nog zin in een avondduik. We lopen in marstempo naar het huis om de zwembroek aan te doen. Gianfranco heeft het zwembad goed verlicht, super! Al met al een lekker gevuld dagje. Niet vervelend maar wel leerzaam.